ऐन पावसाळ्याचे दिवस आहेत, पावसाच्या सरींवर सरी बरसत आहेत, सगळा निसर्ग ह्या वरुणराजाच्या कृपाशीर्वादाने तृप्त झाला आहे आणि अशा ह्या वातावरणात जर तुम्हाला निसर्गाच्या सानिध्यात जावेसे वाटले तर टू व्हीलर काढायची आणि सुसाट निघायचे निसर्गाच्या कुशीत. त्याही दिवशी काहीसे असेच वातावरण होते, आभाळ भरून आले होते आणि आता आज कुठे जायचे याचा विचार चालू होता. काही केल्या ठिकाण ठरेना आणि वेळ तर असाच जात होता. मग अचानक एक ठिकाण आठवले आणि आम्ही लगेच निघालो. तसा निघायला आम्हाला बराच उशीर झालेला पण हे अगदी खासच ठिकाण आहे; पुण्यापासून अगदी जवळ.
चहूकडे हिरवळ, घनदाट झाडी, बाजूनेच सतत वाहणारा कालवा आणि तीन बाजूंनी डोंगराच्या कुशीत वसलेले हे ठिकाण म्हणजे "रामदरा".
पुण्यापासून रामदरा खूपच जवळ आहे. रामदरा हे ठिकाण पुण्यापासून साधारणपणे ३० ते ३५ किमी अंतरावर लोणी काळभोर ह्या गावापासून जवळ आहे. आम्ही साधारणपणे दुपारी 1 वाजता घरून निघालो. सकाळपासून आभाळ भरून आल्यामुळे मूड जरा खराब होता आणि रामधरा ठिकाण अनोळखी असल्यामुळे मनात थोडीशी शंका होती कि हे ठिकाण कसं असेल. पुणे सोलापूर रस्त्याने सरळ काही अंतर गेल्यावर लोणी काळभोर हे गाव आहे. ह्या गावाकडे गाडी वळवली आणि रस्ता शोधत शोधत पुढे जाऊ लागलो. पुण्यातील गोंगाटा पासून अचानक मुक्ती मिळाली आणि मन हळूहळू प्रसन्न होऊ लागले. काही अंतर पुढे गेल्यावर वळणा वळणाचा रस्ता सुरु झाला आणि सिमेंटच्या जंगलांची जागा आता हिरवळीने घेतली. चहूकडे हिरवळ आणि हिरवीगार शेते लक्ष्य वेधून घेत होती. मधेच एखादे कौलारू घरटे आणि रस्त्याच्या कडेने निघालेले जनावरांचे कळप. थोड्याच अंतरावर झाडांची गर्दी दिसली आणि मंदिराचे कळस डोकावले. हेच ते रामदरा मंदिर. इथे बरीच नारळाची झाडे आहेत जी खूप दुरूनच दिसतात.
मंदिराच्या परिसरात जायला गेट मधून आत गेलो आणि गाडी पार्किंगला लावून मंदिराकडे निघालो. मंदिरामध्ये राम लक्ष्मण सीता तसेच दत्तात्रेय आणि शंकराची पिंड आहे. मंदिराचे सुशोभीकरण सध्या चालू आहे. त्यामध्ये मार्बल फ्लोअर आणि इतर काम चालू आहे. हे संपूर्ण मंदिर कृत्रिम तलावाने वेढलेले आहे. मुबलक पाण्यामुळे ह्या तलावात बाराही महिने पाणी असते. ह्या तलावात खूप रंगीबेरंगी बदके पोहत असतात. मंदिराच्या सभोवती वनखात्याने सुंदर विकासकामे केलेली आहेत. कित्येक प्राणी आणि पक्ष्यांची शिल्पे आणि माहितीपूर्ण बोर्ड ठिकठिकाणी लावले आहेत.
सर्व परिसर अत्यंत सुखावह आणि निसर्गरम्य आहे. रामदरा येथे आल्यावर सगळा थकवा दूर झाला आणि मूड एकदम बदलून गेला. आम्ही परिसराचे बरेच फोटो काढले आणि तिथल्या बागेत निवांत वेळ घालवला. ह्या बागेत वडाची आणि अशोकाची बरीच झाडे आहेत. एकूणच सर्व परिसर हिरवागार आहे.
संपूर्ण परिसर फिरायला साधारणपणे अर्धा ते एक तास पुरेसा आहे. मंदिर परिसर धार्मिक आहे, पण ह्या वातावरणात बऱ्याच ठिकाणी वयात आलेली मुलं मुली एकमेकांबरोबर नको ते चाळे करताना सर्रास दिसतील. कुटुंबातील थोरामोठ्यां बरोबर आलेल्या लहान लेकरांच्या पुढेच त्यांचे हे कार्यक्रम चालू असतात. त्यामुळे रामदरा इथे जाताना शक्यतो सकाळीच जावे म्हणजे आपल्या महाराष्ट्राची हि कर्तृत्ववान भावी पिढी त्यावेळी साखरझोपेत असेल.
रामदरा या ठिकाणी खाण्याची उत्तम सोय उपलब्ध आहे. इथे काही स्थानिक लोकांनी छोट्याश्या झोपडीमध्ये दोन चुलींवर गरमागरम जेवण देण्याची सोय केली आहे. इथे चुलीवरची पिठलं भाकरी आणि कांदा, तसेच चविष्ट भजी, चहा इत्यादी गोष्टी मिळतात. दर्शन होऊन संपूर्ण परिसर फिरून झाल्यामुळे मग आम्ही सुद्धा इथल्या जेवणावर यथेच्छ ताव मारला. चुलीवरील भजी तर अप्रतिम होती. मंदिराबाहेर स्थानिक भाजी विक्रेते ताजी भाजी घेऊन बसले होते तेथून आम्ही भाजी घेतली आणि पुण्याकडे प्रस्थान केले परत एकदा माणसांच्या गर्दीत मिसळण्यासाठी.
सर्व परिसर अत्यंत सुखावह आणि निसर्गरम्य आहे. रामदरा येथे आल्यावर सगळा थकवा दूर झाला आणि मूड एकदम बदलून गेला. आम्ही परिसराचे बरेच फोटो काढले आणि तिथल्या बागेत निवांत वेळ घालवला. ह्या बागेत वडाची आणि अशोकाची बरीच झाडे आहेत. एकूणच सर्व परिसर हिरवागार आहे.
संपूर्ण परिसर फिरायला साधारणपणे अर्धा ते एक तास पुरेसा आहे. मंदिर परिसर धार्मिक आहे, पण ह्या वातावरणात बऱ्याच ठिकाणी वयात आलेली मुलं मुली एकमेकांबरोबर नको ते चाळे करताना सर्रास दिसतील. कुटुंबातील थोरामोठ्यां बरोबर आलेल्या लहान लेकरांच्या पुढेच त्यांचे हे कार्यक्रम चालू असतात. त्यामुळे रामदरा इथे जाताना शक्यतो सकाळीच जावे म्हणजे आपल्या महाराष्ट्राची हि कर्तृत्ववान भावी पिढी त्यावेळी साखरझोपेत असेल.
रामदरा या ठिकाणी खाण्याची उत्तम सोय उपलब्ध आहे. इथे काही स्थानिक लोकांनी छोट्याश्या झोपडीमध्ये दोन चुलींवर गरमागरम जेवण देण्याची सोय केली आहे. इथे चुलीवरची पिठलं भाकरी आणि कांदा, तसेच चविष्ट भजी, चहा इत्यादी गोष्टी मिळतात. दर्शन होऊन संपूर्ण परिसर फिरून झाल्यामुळे मग आम्ही सुद्धा इथल्या जेवणावर यथेच्छ ताव मारला. चुलीवरील भजी तर अप्रतिम होती. मंदिराबाहेर स्थानिक भाजी विक्रेते ताजी भाजी घेऊन बसले होते तेथून आम्ही भाजी घेतली आणि पुण्याकडे प्रस्थान केले परत एकदा माणसांच्या गर्दीत मिसळण्यासाठी.
